er zijn weinig dingen die ik echt haat. naar het toilet gaan in een dixie-festival-wc is een van die dingen, net als zwart-witdocumentaires op canvas, op een zomerdag in een overvolle bus moeten rechtstaan, rani de coninck en net vijf keer gepromoveerd zijn geweest in the sims waarna uw pc crasht en al uw moeite voor niks is geweest.
maar wat ik nog meer haat dan al deze dingen tesamen, is afwassen. in mijn hoofd noem ik deze verschrikking dan ook “strafwassen”: het loutere bestaan van deze werkelijk onuitstaanbare activiteit moet wel een straf van god zijn. ik benader afwassen dan ook alsof het een veroordeling tot death row is. beginnend van situatie nul, namelijk wanneer alle afwas gedaan is, gedraag ik mij als een struisvogel met het hoofd in het zand: ik grabbel gretig in de schuiven en kasten om mooi afgewassen keukengerei te gebruiken, waarna ik ze zonder blinken in de pombak drop. deze wittebroodsweken zijn heerlijk en stressvrij, maar komen vervolgens abrupt ten einde: wanneer er plotsklaps geen proper lepeltje meer is om mijn chocolate fudge brownie ijs van ben&jerry’s te eten is dit als een donderslag bij heldere hemel. wanneer ik dan toch een blik werp op het pombakgebied is de afwasberg intussen zo enorm groot geworden dat er geen beginnen aan lijkt: vuile pannen liggen op vuile borden die bedekt zijn met vuil bestek. dit aanzicht is zo ontmoedigend dat ik niet verder kom dan één lepeltje af te wassen zodat ik mij kan gaan troosten met wat ben&jerry’s ijs.
om dit uiterst traumatiserend moment te vermijden, heb ik doorheen de jaren dan ook bepaalde technieken ontwikkeld om het zo lang mogelijk uit te stellen. zo blijkt bepaald keukengerei zich te lenen tot meerdere gebruiksfuncties: boter smeren kan ook met een lepel (ja, zelfs met een vork of een spatel) en eten kan ook uit een kom in plaats van uit een bord. uzelf uitnodigen bij andere mensen of op restaurant gaan, is ook zeer doeltreffend afwas-uitstelgedrag. ook papieren en plastiek keukengerei kan soelaas bieden: kartonnen bordjes zijn een zaligheid en ook bestellen bij wok&walk is een aanrader aangezien zij, naast heerlijke wok, ook een plastiek vorkje meeleveren. ontkomen aan strafwassen kan eveneens door anderen te beschuldigen van het bevuilen van uw keukengerei of ze op een andere manier onder druk te zetten om uw afwas te doen.
meer nog dan gaan samenwonen met mijn vriend en zijn konijn, kijk ik er dan ook het hardst naar uit om binnen een paar maanden een afwasmachine te hebben. “i shall call him squishy and he shall be mine and he shall be my squishy!”
afwassen is nog ok, maar afdrogen vind ik vreselijk. Mijn voordeel is dan; als ik het lang genoeg laat staan is mijn gerief droog én proper, terwijl jouw spullen schimmels verzamelen :-))
afdrogen is inderdaad naast vreselijk, nog eens volledig nutteloos ook. misschien moet gij eens een stuk schrijven ver “strafdrogen” ;).