de ultieme bakvis

gisterenavond won kevin idool 2011. de maandenlange afvalrace bekroonde uiteindelijk mijn favoriet tot winnaar. niet alleen was ik talrijke smsjes naar 6677 armer, ik was ook een besef rijker: ik ben de meest gemiddelde vtm-kijker ooit.

sinds de eerste editie, in 2003, heeft mijn topfavoriet steeds idool gewonnen. eerst dacht ik nog dat mijn stille gebedjes simpelweg gehoord werden, maar na vier edities begon er toch een en ander te dagen. bovendien bleek het grote publiek het niet enkel eens met mij bij idool, ook in andere  wedstrijden kregen mijn lievelingskandidaten doorgaans de meeste stemmen of erg hoge plaatsen. ik ben aldus de ultieme bakvis. enkel bij het eurovisiesongfestival wordt mijn mening niet gevolgd door de europese mensenmassa: daar is blijkbaar een ander ras bakvis voor nodig.

ik blijk bovendien ook zeer vatbaar voor reclame: hoewel ik hoogstens twee gebruiken van de ipad kan opsommen, wil ik er een; hoewel wij al een abonnement hebben op HUMO, zou ik er door de leuke reclamespotjes soms een tweede willen nemen; hoewel ik mijn gsm amper gebruik, ben ik jaloers op mensen met een smartphone; hoewel ik een kat heb, word ik soms bijna verleid tot het kopen van die hondenbrokken die zo goed zijn voor de tanden.

toen gisteren idool 2011 gewonnen werd door kevin, bekroop mij dan ook het enigszins akelige gevoel van “gemiddeld” te zijn. ik blijk immers weinig origineel: mijn smaak valt samen met die van het overgrote deel van andere mensen en mijn smaak is bovendien gevoelig voor commerciële manipulatie!  na een nachtje slapen heb ik evenwel beseft welke talrijke voordelen het biedt om een uiterst generieke bakvis te zijn.

een cynische en onvindingrijke medemens zou dit misschien bestempelen als “een gebrek”, een “character flaw”, maar de positivo’s onder ons merken op dat dit eindeloze carrièremogelijkheden biedt. zo ben ik een droom voor marketeers: mijn overdreven vatbaarheid voor commerciële boodschappen maakt van mij het perfecte proefkonijn. ook bookmakers kunnen handig gebruik van mij maken: aangezien ik de gemiddelde tv-kijker BEN, kan ik die ook perfect inschatten. bovendien kan ik misschien eindelijk mijn droomjob van toen ik klein was uitoefenen: namelijk “koekjestester”. in deze ideale job worden mij heel de dag door meerdere lekkernijen van de chocoladevariëteit voorgeschoteld, waarop ik deze proef en beoordeel naar uitzicht, textuur en smaak.

de ultieme bakvis zijn, het is zo slecht nog niet.

“bad boys” wasmiddel

een straat van mij thuis, ironisch genoeg vlak tegenover een kerk, is er een homo en/of sm-winkel. ik zeg “homo en/of sm” omdat bepaalde clues in die richting wijzen. de naam bijvoorbeeld (“bad boys”), de holebi-vlag die er trots wappert en, vooral, de etalage. in de vitrine liggen steevast gigantische dildo’s (maar echt GIGANTISCH, ik overdrijf niet als ik zeg dat ik er vandaag heb zien liggen met een diameter van MINSTENS 15 cm), gasmaskers, leren tanga’s, zweepjes, combatboots, etc. dingen die ik in ieder geval niet associeer met een 21-jarig heteromeisje, maar met homo’s en/of sm’ers.

terwijl deze winkel misschien nog choquerend was de eerste keer dat ik nietsvermoedend naar de videotheek ging om nog eens “spice girls: the movie” te huren, ben ik er ondertussen al wel aan gewend. ik had dus niet gedacht dat ik, na honderden videotheekbezoeken op sint-pietersvliet, nog verbaasd zou zijn door de homo en/of sm winkel in kwestie. had ik mij even vergist!

vandaag trok ik, zoals zovele keren, naar de videotheek om een pot ijs te gaan halen. rustig wandelde ik over de veemarkt en langs de bewuste winkel. zoals gewoonlijk worp ik een nieuwsgierige blik op de etalage (ook ik ben niet immuun voor de eigenaardigheid van werkelijk GIGANTISCHE dildo’s) en tot mijn grote verbazing lagen er, tussen de leren kledingingstukken en extreem gigantische dildo’s, meerdere pakken wasmiddel.

wasmiddel!? inderdaad, wasmiddel. wasmiddel as in dash, ariël, etc. danig van streek door deze plotse en onverklaarbare koerswijziging van “bad boys”, wandelde ik verbouwereerd verder naar de videotheek. na het inslaan van mijn broodnodige voorraad ijs, had ik mijzelf er intussen van overtuigd dat ik het mij ongetwijfeld gewoon ingebeeld had. toen ik de winkel terug passeerde bleek mijn verbazingwekkende vaststelling echter juist: er stonden allerlei pakken en dozen wasmiddel in de vitrine. niets bleek nog zeker in deze wereld!

vermits ik over enige zelfkennis beschik, sloot ik het niet volledig uit dat ik gewoonweg niet op de hoogte was van het seksueel nut van wasmiddel in de homo en/of sm wereld. ik moest en zou dit nut echter te weten komen en het hield mij zodanig in de ban dat ik enkele uren later in google combinaties zat in te tikken van “wasmiddel”, “homo’s” en “sm”. dit alles spijtig genoeg zonder resultaat. elke keer ik op ENTER drukte, maakte mijn hart echter een sprong. ik heb namelijk al enkele zeer traumatiserende ervaringen achter de rug bij het intikken van bepaalde – voor meerdere interpretaties vatbare – woordencombinaties.

zo ben ik, bij het opzoeken van naaipatronen, eens per ongeluk gestoten op een pornofilmpje met een oma in de hoofdrol. ik heb er nog altijd nachtmerries van. ook was ik een teleurstelling in de mensheid rijker de dag toen bobke, ons konijn, een ontsteking aan zijn geslachtsdelen leek te hebben. het intypen van “konijnpenisproblemen” in google leidde immers tot links en foto’s met een heel ander soort “bunnies” en een heel ander soort penisproblemen.

ik kan het echter niet enkel op de vunzigheid van andere internetbezoekers steken. het zal ook wel aan mijn ietwat naïeve en onbeheerslijk nieuwsgierige persoonlijkheid liggen. zo kon ik het niet laten om, nadat marijke de prostituee wekenlang gehyped werd door humo, haar website eens te bezoeken. ik had mij, jong en onbezonnen als ik was, verwacht aan een professionele website die een dienst aanbood (de dienst zijnde seks). mijn verwachtingen werden de grond ingeboord toen ik op haar frontpage meteen allerlei foto’s van trio’s en dergelijke voorgeschoteld kreeg.

en toch… toch… wil ik nog altijd graag weten waarom er wasmiddel in die etalage stond.

*edit 27/05/2011: enkele foto’s van de bewuste winkel en de huidige verwarrende etalage: leren tanga’s, sm-poppetjes, gigantische didlo’s en uiteraard het wasmiddel*