Deze week op “Capriolen”, uitzonderlijk een stukje niet geschreven voor mezelf, maar wel door Xavier Meulders. “Catriolen” is een gastcolumn van Filou Meulders, kat van Xavier Meulders, de meest hilarische poes op het westelijk halfrond, die praat met een sappige tongval, guitige zinspelingen en kennis van zaken. CATRIOLEN met Filou Meulders door Xavier Meulders 18 oktober 2014 Men zegt wel eens dat honden baasjes hebben, terwijl katten beroep kunnen doen op een uitgebreide en bereidwillige ploeg personeel. Dat is wat mij betreft niet anders. Meer nog: ook ik zou, net als vele andere feliene soortgenoten in dit land, liever baasjes hebben…
Tag: eten
Google en de goddelijke creatie van de princekoek
Mijn blog is intussen al een jaar en half oud, en ongeveer een half jaar inactief. Toch krijg ik nog regelmatig van vrienden/familie/collega’s de vraag of ik niet eens een nieuwe post ga schrijven. Ook onbekenden vinden nog steeds de weg naar mijn blog, en wel via Google. Op WordPress kan ik zelfs zien via welke zoektermen iemand op “Capriolen” terechtkomt. De top 10 van all time meest gebruikte zoektermen zijn echter niet de meest flatterende. Ze gaan allemaal over gebroken tenen en opgezwollen gezichten en ogen. Pas op de 10de plaats staat mijn naam. gebroken teen 46 koek 24 opgezwollen gezicht 23…
Rayke: een eigenzinnige ode aan een eigenzinnige opa
Het begon allemaal met een tandartsafspraak en hondenkak aan mijn schoenen. Dik tegen mijn goesting fietste ik die avond naar de tandarts en daar zette ik, zoals de vorige keer dat ik daar kwam, mijn fiets tegen een plaatselijke boom. Deze keer had echter ook een hond zich recentelijk tegen deze boom gezet… om een drol te draaien. Nietsvermoedend stapte ik met mijn dunne katoenen schoentjes in het perkje bij de boom en zodoende tevens in een grote, gore hondendrol. Ik poogde deze smerigheid van mijn schoenen te wrijven – gebruikmakend van de eerder vermelde plaatselijke boom – maar verspreidde…
princekoeken (deel 1): de verslaving
sinds vorige week heeft mijn leven een grote wending gemaakt, een draai van 179° schat ik. sinds zaterdag 7 januari 2012 heb ik geen princekoek meer gegeten.voor meer over het levensgevaarlijke afkicken en de daarmee gepaarde ontwenningsverschijnselen: zie binnenkort op deze blog. want eerst de prangende vraag: “hoe de fuck is het zo ver kunnen komen!?” mijn liefde voor princekoeken ontsproot zijn kiemen in mijn elfde levensjaar. sinds dan vertoefde ik op het koninklijk atheneum te mortsel, alwaar zich een koekenautomaat bevond in de “overdekte speelplaats”. daar zaten de meest goddelijke princekoeken in OOIT, per vier verpakt en lekker koud…
liefdadigheid (deel 2): charity fail
ONLANGS OP DEZE BLOG: liefdadigheid (deel 1). over hoe sanne het slachtoffer werd van liefdadigheid, en haar smoske kaas hierdoor vergezeld werd van een sausje schuldgevoel. NU OP DEZE BLOG: liefdadigheid (deel 2). over hoe sanne ook eens een poging deed tot liefdadigheid in brussel, maar dit eindigde in een pijnlijke afgang. geïnspireerd door mijn “liefdadigheidssmoske”-belevenis, begon ik na te denken over de laatste keer dat ik nog eens iets uit pure barmhartigheid gedaan had. nu niet om mijzelf te bestoefen, maar ik moest niet eens zo lang terugdenken: niet lang voor de gulle gever mijn pad kruiste, had ook…
liefdadigheid (deel 1): “soms doe ik zotte dingen”
om de een of andere reden ben ik altijd gehaast. zelfs wanneer ik nergens naartoe moet, probeer ik koste wat het kost een maximale tijdsefficiëntie te bereiken. dit was enkele weken geleden niet anders toen ik ‘s middags van mijn werk naar huis vertrok (wegens “recup”, een zoveelste zaligheid van het ambtenaar-zijn). bijna zwetend kwam ik het noordstation in brussel binnengestrompeld, alleen om te merken dat ik nog een 20 minuten had om de trein richting antwerpen te halen. desalniettemin nog steeds extreem gehaast, begaf ik mij dan maar naar de panos om een broodje te kopen. eens daar aangekomen…
“komen eten”: kattenkots en sterrenchefs
na twee jaar en half samenzijn met mijn “better half”, heb ik niet alleen eindelijk bijna gesnopen wat buitenspel is in het voetbal (naar de goal shotten mag niet als er geen ventje van de andere ploeg tussenstaat, ofzoiets), maar heb ik ook de geneugten van goed eten ontdekt. naast dagelijks een lekkere maaltijd “à la jeroen” voorgeschoteld te krijgen, resulteert jeroens kookpassie zich ook in het volgen van talloze kookprogramma’s op tv. dit laatste betreft kookprogramma’s van alle zenders, maten en gewichten: van “komen eten” over “de beste hobbykok van vlaanderen” naar “mijn restaurant!” tot “masterchef”. en net zoals ik…