Iemands karakter zou al in zijn eerste levensjaren gevormd worden. Dat ik grotendeels onveranderd ben gebleven sinds ik 7 jaar was, werd me duidelijk toen ik gisteren aan het opruimen was en mijn rapporten van de lagere school tegenkwam (5 jaar tot 11 jaar).
De top vier van eigenschappen die mij werden toegeschreven door mijn leerkrachten destijds:
1. Kritisch; veel commentaar hebben
(eerste leerjaar)
(derde leerjaar)
(derde leerjaar)
(zesde leerjaar)
2. Slordig; niet nauwgezet
(tweede leerjaar)
(tweede leerjaar; het wordt groffer en groffer!; maar ‘t is toch slaan en zalven dat ze doen)
(zesde leerjaar; mijn recht van antwoord)
3. Praatziek
(eerste leerjaar)
(vijfde leerjaar)
(vijfde leerjaar)
4. Ik ben een schatje
(vierde leerjaar)
(opnieuw vierde leerjaar)
(nog eens vierde leerjaar; op die juffrouw had ik duidelijk een goede indruk gemaakt, zie me gaan!; *impressed door mezelf*)
(tweede leerjaar; mijn slordigheid was kennelijk aandoenlijk op een of andere manier)
(derde leerjaar)
Gevraagd aan Jeroen of hij mij in bovenstaande opmerkingen herkende, antwoordde hij veelbetekenend (en ik parafraseer) “Ja, gij zaagt veel, ge praat veel, ge praat slordig, ge wandelt slordig, ge zijt onhandig en ge gooit kleren op de grond”. Maar hij vindt mij wel een schatje :D.
Zo ken ik ons Sanne wel he 😀 En dan maar zeggen dat we teveel babbelden in de klas door mij, maar blijkbaar was het al een aandoening van jongs af aan !!!! 😀
Haha, ik denk inderdaad dat het aan ons beide lag :D.
But you’re still my bestest friend 🙂
Yessssssssssssss
Hahaha heel herkenbaar! Buiten het schatje zijn dan… Dat heb ik helaas niet mee. Ik kijk uit naar heel veel nieuwe blog-entries dit jaar, mevrouw het schrijftalent! Drie dikke nieuwjaarskussen!!!
En ikke dat allemaal maar aftekenen, slordig, babbelen, nog babbelen, pruttelen, pfff…
Maar ‘t is een schatje ;-).
Hihihi 🙂